bij de gazellefiets

lieve ome Jan,

vanmorgen dronk ik al weer koffie met iemand anders. Twee iemanden anders, om precies te zijn. Maar thuisgekomen schreef ik een gedicht af. Een gedicht dat ik ooit begon omdat ik heel erg blij was met m’n nieuwe fiets. De fiets gaf me hetzelfde gevoel als m’n eerste blauwe fietsje (hadden m’n ouders die bij de Persil gespaard?)

Ik wilde het gedicht eigenlijk op de jasbeschermers van deze mooie gazellefiets schrijven, maar ik kwam niet uit het tweede couplet. Vanmiddag vond ik het weer en betreurde de gazellefiets, die al weer een tijdje vervangen is door m’n nieuwste fiets. Er was iets mee. Iets met een onderdeel dat zo oud was dat het niet meer te bestellen was. Zei de fietsenmaker. En ook m’n oorspronkelijke fietsenmannetje meldde me dat hij “het niet meer deed”. Hij zelf dan. Fietsen maken.

Maar nu zag ik dus dit voor drie kwart affe gedicht en begon me langzaam te herinneren wat ik er ook al weer mee vóór had. Dat vind ik zo leuk: dat een jeugdherinnering die zo helder bijgebleven is, met enige moeite bijna alle elementen weer terugschildert.

Wij woonden natuurlijk aan het eind van die lange weg uit het dorp. Waar het dorp ophield, hield ook de klinkerweg op. Dus het laatste stuk naar huis was lekker vlak asfalt. Daar ging ik altijd enorm vaart maken. Dat eerste fietsje had net zulke dikke banden als een brommer. Vond ik. En dus, als ik dan maximaal getrapt had, hield ik de pedalen stil en keek ik tot hoever ik kon uit rijden. En dan deed ik alsof ik op een brommer zat. Wist ik bijna zeker dat anderen dat ook konden zien.

Het was een leuk spelletje, waarvan ik vanmiddag weer weet, dat ik het heel vaak gedaan heb en dat het spelletje op een gegeven moment werd dat ik keek of ik kon voorspellen wanneer ik moest stoppen met trappen om precies tot aan de bocht niet meer te hoeven trappen. En hoe ik mezelf zo lang mogelijk verbood om weer te beginnen met trappen, ook al viel ik dan bijijijna om. Maar omvallen mocht ook niet…

Had u ook van die favoriete onderzoekjes vroeger?

Veel liefs