Il n’y a pas des voleurs en Vezelay

er zijn geen dieven in Vezelay
geen rovers die bagage pikken
ik draag m’n naaimachine mee
om iets aan elkaar te stikken

er zijn geen dieven in Vezelay
geen boeven die me openbreken
ik sjouw m’n tassen tree voor tree
om mij daar iets op te steken

geen dieven dus in Vezelay
geen gevaar voor eigen leven
een vol besef van liever lee
en hoe ik dat kado wil geven

begrijpeloos verliefd geworden
vertaal ik opgewekt mijn “nee”
steeds blijer want ik voel zijn woorden
er zijn geen dieven in Vezelay

zijn woorden dansen met mijn beelden
ze vrijen un petit bébé
uit hoe ik “nee” en “non” bespeelde
ik nam dit mee uit Vezelay

© Joke Portegies